رابطه انسجام خانواده و احساس تنهایی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان

هدف پژوهش بررسی رابطه انسجام خانواده و احساس تنهایی با آمادگی به اعتیاد در دانشجویان دانشکده علوماجتماعی دانشگاه رازی بود که برای انتخاب نمونه با توجه به جدول مورگان تعداد ۲۰۰ دانشجو به قرار (۱۰۰دانشجو دختر و ۱۰۰ دانشجو پسر) انتخاب گردید. از مقیاس های آمادگی به اعتیاد APS، مقیاس احساس تنهایی اجتماعی و عاطفی بزرگسالان فرم کوتاه و از مقیاس انسجام خانواده سامانی استفاده گردید. برای تحلیل داده ها وبه دست آوردن نتایج از همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره شد و نتایج تحلیل داده ها نشان داد دردانشجویانی که از خانواده منسجم برخوردارند میزان آمادگی به اعتیاد پایین تر است و هر چه وضعیت خانوادگیدانشجویان انسجام کمتری داشته باشد میزان آمادگی به اعتیاد در آنها بیشتر است و همچنین در دانشجویانیکه دارای تنهایی رمانتیک بیشتری باشند گرایش و آمادگی به اعتیاد در آنها بالاتر است. بنابر پژوهش انجام شدهمی توان نتیجه گرفت انسجام خانواده میتواند یه عنوان یک عامل بازدارنده برای آمادگی به اعتیاد عمل کند و درمقابل داشتن خانوادهای از هم گسیخته خود عامل مهمی برای گرایش دانشجویان به اعتیاد می شود و هر چهاحساس تنهایی دانشجویان کمتر باشد به ویژه در بعد تنهایی عاطفی و رمانتیک میزان گرایش آنها به اعتیادکمتر خواهد شد.

کلیدواژه ها:

انسجام خانواده ، احساس تنهایی ، آمادگی به اعتیاد