چگونه توانستیم وضعیت درسی دانش آموزان ضعیف کلاس فرضی را در درس علوم تجربی بهبود بخشیم ؟

علوم تجربی بخشی از دانش بشری است که حاصل مطالعه و جست وجوی او در شناخت جهان مادی و نظام و قوانین آن است. این درس بی شک یکی از دروس پر اهمیت دوره ابتدایی محسوب میشود. بنابراین محتوای کتاب درسی علوم تجربی و روش تدریس آن از اهمیت ویژه ای برخوردار است. متاسفانه در کشور ما این درس تا حدود سال ۱۳۴۹بالاجبار باید با روشهای قدیم تدریس مانند سخنرانی، پرسش و پاسخ و… تدریس میشد )به دلیل نوع محتوای کتاب درسی(. اما توجه به گسترش نیازهای دانش آموزان و نیز اهمیت روزافزون علوم تجربی کارشناسان را بر آن داشت که در محتوای این کتاب درسی و در نتیجه در روشهای تدریس آن تغییرات اساسی ایجاد کنند. لذا این تغییر در سال تحصیلی ۶۸ با چاپ کتاب جدیدعلوم تجربی آغازشد. یکی از بخشهایی که در کتاب جدید دارای اهمیت زیادی است بخش مربوط به انجام آزمایشهای این کتاب است که سعی شده است تا حد امکان بتوان آنها را با استفاده از وسایل و موادآزمایشگاهی سادهتری انجام داد. مسلما یکی از روش های مهم فعال تدریس، مخصوصا دردرس علوم تجربی انجام آزمایش است. چرا که کسب مهارتهایی مانند برنامه ریزی، مشاهده دقیق، اندازه گیری، ثبت دقیق و درست اطلاعات، ارائه صحیح نتایج و یافتن ارتباط منطقی بین متغیرها با انجام این فعالیت عملی، ممکن و میسر میشود. از دیگر سو انجام آزمایش، آن هم توسط دانش آموزان و با نظارت معلم، آنان را قادر می سازد تا درباره اهداف آن فعالیت علمی به تفکر بپردازند و با بررسی نتایج حاصله درک روشنی از مفهوم آموزش داده شده به دست آورند. انجام آزمایش در رده بندی تکالیف برحسب حیطه های یادگیری در زمره تکالیف مهارتی می باشد که موجب پایداری آموخته هامی باشد. مثل معروف: میشنوم، فراموش میکنم؛ میبینم، به یادمی آورم؛ انجام میدهم، می فهمم نیزنشانگر اهمیت فوق العاده انجام آزمایش توسط دانش آموزان است.