رابطه میان مولفه های رفتار شهروندی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در میان کارکنان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد

این پژوهش به دنبال تعیین رابطه میان مولفه های رفتار شهروندی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در میان کارکنان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد می باشد. هدف کلی، بررسی رابطه میان رفتار شهروندی سازمانی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی در در میان کارکنان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد می باشد. جامعه آماری این پژوهش، کلیه کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده که در نهایت حجم نمونه ۱۴۱ نفر در نظر گرفته شد. روش تحقیق در این پژوهش، توصیفی از نوع پیمایشی است که از روایی و پایایی قابل قبولی برخوردار است. برای تجزیه و تحلیل داده های جمع آوری شده در پرسشنامه ها از روش های توصیفی (فراوانی، میانگین، انحراف استاندارد) و نیز از آزمون t مستقل، t تست تک متغیره و تحلیل واریانس چندمتغیره جهت تحلیل های آماری اطلاعات فردی استفاده شد.بررسی فرضیه های پژوهش با استفاده از آزمون رگرسیون و اولویت بندی متغیر ها با استفاده از آزمون فریدمن صورت گرفته است. نتایج حاصل از پژوهش: دره هکارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد بین همه مولفه های رفتار شهروندی سازمانی با بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی رابطه معنی دار وجود دارد به این معنی که رفتار شهروندی سازمانی بر بازخورد سازمانی و سازگاری شغلی تاثیر دارد . در بین مولفه های رفتار شهروندی، مولفه نوع دوستی میانگینی بالاتر از سایر مولفه ها به دست آورد و کمترین میانگین مربوط به مولفه جوانمردی است. در ویژگی های جمعیت شناختی نظیر سن، تحصیلات و جنسیت، مشخص گردید که این متغیرها بر رفتار شهروندی سازمانی در میان کارکنان دانشگاه آزاد اسلامی واحد شهرکرد تاثیری ندارد.

کلیدواژه ها:

سازمان ، رفتار شهروندی ، بازخورد ، سازگاری ، شغل ، کارکنان