محدثه آزادی - کارشناس مبانی فقه وحقوق اسلامی ،کاردانی آموزش ابتدایی دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس،آموزگارپایه ی دوم ابتدایی مدرسه ی شهید غلامپور رودان

افزایش سریع شهرنشینی در دهه های اخیر موجب شده است، در بسیاری از جوامع توجه به مسکن را بعنوان یکی از الویت های مهم برنامه های توسعه خود قرار دهند. به دنبال این پدیده معماری به روش انبوه سازی مطرح گشت. در شهر بندرعباس نیز، افزایش تقاضا برای مسکن از یکسو و بالا بودن قیمت آن از سوی دیگر، مردم را به سوی زندگی در مجتمع های انبوه سازی سوق داده است. اما، عدم آگاهی از رابطه بین فرهنگ بومی و معماری موجب ایجاد تاثیراتی بر فرهنگ بومی مردم بندرعباس شده است. نتایج حاصل از این پژوهش که از نوع پیمایشی می باشد، با استفاده از مطالعات کتابخانه ای (کیفی) از یکسری کتاب ها و مقالات استخراج گردیده و بیانگر آن است که انبوه سازی به دلیل تقلید از معماری غرب، با شرایط سکونت در شهر بندرعباس سازگار نبوده و با توجه به مفهوم فرهنگ بومی، این نوع سکونت مغایر با فرهنگ و نگرش جامعه سنتی و ناآشنا به قوانین و مقررات می باشد و پیامدهای منفی فرهنگی، اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را به همراه داشته است. که در این پژوهش موجب ارائه نوعی دیگر از مسکن به شیوه مجتمع های ویلایی شده است.

انبوه سازی، معماری، فرهنگ بومی، مسکن