بررسی عناصر زهد اسلامی، بودا و فتیان درتذکره الاولیاء عطار نیشابوری

زهد یکی از بارزترین محسنات اخلاقی است و هرکس این صفت را دارا باشد، زاهد نامیده میشود. از نظر لغت شناسان، زهد ورزیدن نسبت به یک چیز به مفهوم دوری از آن شی ء و به مقدار اندکی از آن، رضایت دادن است. به عبارت دیگر زهد یعنی روی گردانیدن از دنیا برای آخرت. در این پژوهش عناصر زهد در مکتب اسلام، آیین بودا و فتوت در کتاب تذکره الاولیای عطار نیشابوری بررسی و بیان شده است.

کلیدواژه ها:

زهد ، اسلام ، بودا ، فتوت ، تذکره الاولیا