بررسی تاثیرآموزش مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان

امروزه جامعه بیش از هر زمان دیگری به افراد هوشمند و خلاق نیاز دارد. هر قدر جهانی که در آن زندگی میکنیم پیچیده تر میشود، نیاز به شناسایی و پرورش ذهنهای خلاق و آفریننده بیشتر و شدیدتر میشود. به همین دلیل در شرایط کنونی مسئله خلاقیت از مهمترین مسائل در قلمرو روانشناسی آموزشگاهی است. خلاقیتها، یک فرایند ذهنی است که به وسیله آن یک فرد، انگاره ی جدید یا دست آورده های نوین می آفریند و یا انگاره ها و دست آورده های موجود خود را به گونه ای بازترکیب میکند که برای خودش جدید است. با توجه به هدف این پژوهش که به دنبال بررسی تاثیرآموزشی مبتنی بر یادگیری مشارکتی بر پرورش خلاقیت دانش آموزان میباشد. از لحاظ هدف کاربردی و از لحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی میباشد. جامعه مورد مطالعه پژوهش را دانش آموزان ابتدایی شهر سنندج که در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ مشغول به تدریس هستند تشکیل داد. ابزار گردآوری داده ها شامل پرسشنامه عابدی((۱۳۸۷ بود که پایایی آن از طریق روش کودر ریچاردسون محاسبه شد که در پیش آزمون و پس آزمون به ترتیب ۰/۷۶ و ۰/۸۲ بود و روایی آن از طریق نظرخواهی از معلمان مدرسه تایید شد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمونهای آماری کولموگرف اسمیرونوف، همبستگی پیرسون، آزمون t همبسته استفاده گردید. نتایج نشان داد، نمره میزان خلاقیت دانش آموزان در پیش آزمون ۳۹/۱۸ بود که در پس آزمون به ۵۰/۲۵ افزایش یافته است و این افزایش از نظر آماری نیز معنادار میباشد .(p=۰/.۰۰۶) در واقع بین دانش آموزانی که با روش مبتنی بر یادگیری مشارکتی آموزش دیدهاند با دانش آموزانی که این آموزش را ندیدهاند در میزان پرورش خلاقیت آنها تفاوت معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

یادگیری مشارکتی ، خلاقیت ، دانش آموزان ، ابتدایی.