بررسی نقش یادگیری ترکیبی در توسعه آموزش مناطق روستایی

پدیده یاددهی- یادگیری در اعصار و زمانهای مختلف دارای اشکال و روشهای متفاوتی بوده است که صاحبنظران برای رسیدن به اهداف مطلوب آموزشی متناسب با پیشرفتهای بشر، دست به ابداع و ابتکار انواع روشهای یاددهی- یادگیری زده اند. یکی از روشهای فعال امروزی برای این پدیده، یادگیری ترکیبی میباشد. این نوع یادگیری از ترکیب روشها، ابزارها و رسانه های آموزشی با یکدیگر و با هدف بهره گیری افزون تر از یادگیری و آموزش شکل میگیرد. در پژوهش پیش رو ضمن بررسی ویژگیهای یادگیری تلفیقی چنین سوالی مطرح میگردد که نقش این نوع یاددهی - یادگیری در نظام آموزشی به خصوص مناطق روستایی چگونه است؟ مطالعه حاضر با هدف تبیین ویژگیها و نقش یادگیری ترکیبی در بهبود و افزایش آموزش و یادگیری صورت گرفته است. روش تحقیق حاضر دارای نظام کیفی و بر اساس ماهیت و روش توصیفی، تحلیلی است. روش گردآوری اطلاعات و داده ها به شیوه اسنادی و کتابخانه ای انجام شده است. نتایج این پژوهش نشاندهنده ی قابلیتهای بهبودی نظام آموزشی درارتباط عناصر و مکانیزم های عرضه ی یاددهی-یادگیری میباشد.

کلیدواژه ها:

آموزش ، یادگیری ترکیبی ، مناطق روستایی ، یاددهی- یادگیری.