نقش نگرش مذهبی در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان

مطالعه حاضر با هدف تعیین نقش نگرش مذهبی در پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان انجام پذیرفت. روش مطالعه، توصیفی-همبستگی بود. جامعه آماری این پژوهش را کلیه دانش آموزان مدارس دولتی مقطع متوسطه دوم ناحیه ۱ شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۳۹۹-۱۴۰۰ تشکیل میدهند که از بین آن ها بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای تعداد ۳۶۷ بعنوان نمونه انتخاب شدند. ابزارهای پژوهش شامل پرسشنامه دینداری خدایاری فرد((۱۳۷۸ و پرسشنامه سازگاری اجتماعی سینها و سینگ (۱۹۹۳) بود. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزار آماری Spss۲۲ صورت پذیرفت و از آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون تک متغیره و همزمان استفاده گردید. نتایج تجزیه و تحلیل داده ها نشان داد که بین نگرش مذهبی با سازگاری اجتماعی دانش آموزان رابطه مثبت معنادار وجود دارد. نتایج تحلیل رگرسیون نیز نشان داد که نگرش مذهبی و ابعاد ۴ گانه آن قادر به پیش بینی سازگاری اجتماعی دانش آموزان هستند(.(P< ۰/۰۱ براساس نتایج به دست آمده به نظر می رسد، می توان گفت با بهبود نگرش مذهبی دانش آموزان سازگاری اجتماعی آنها بالا می رود. نگرش مذهبی درونی شده، وقتی که باعث تغییرات و تحول درونی افراد گردد، در ذات خود مستلزم سازگاری اجتماعی افراد می گردد.

کلیدواژه ها:

دانش آموزان ، سازگاری اجتماعی ، نگرش مذهبی ، ارومیه.