مصیب خسرونژادی - دانشجوی مقطع کارشناسی، رشته ی علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید ایزدپناه یاسوج
مهدی تاج امیری - دانشجوی مقطع کارشناسی، رشته ی علوم تربیتی، گرایش آموزش ابتدایی، دانشگاه فرهنگیان، پردیس شهید ایزدپناه یاسوج
سیدبرزو جمالیان زاده - دکترای زبان و ادبیات فارسی، مدرس دانشگاه فرهنگیان یاسوج

زبان وسیله ای برای نظم بخشیدن به اندیشه و نیز ارتباط میان انسان ها ست که به صورت گفتاری نمود می یابد .انسان ها برای به انجام رساندن خواسته های خود و اطلاع دادن به دیگران و اطلاع گرفتن از آنان و نشان دادن عواطف و احساسات خود به زبان نیاز دارد .در این میان زبان و ادب فارسی بهترین ابزار ارتباطی ما ایرانیان با دیگران و جهان پیرامون است. درس ادبیات فارسی و دستور فارسی یکی از مهم ترین دروس دانش آموزان در طی دوران تحصیل آنها می باشد. درس ادبیات برای بعضی از دانش آموزان به دلیل داشتن لغاتی فراتر از دانش آنها و معانی پیچیده و اشعاری که در آنها در بعضی موارد سخت و دست نیافتنی برای آنهاست و درس دستور زبان فارسی به علت سختی دستور و فرار بودن قواعد دستور فارسی از محبوبیت کمی برخوردار است. من در این کار پژوهشی روش هایی را برای علاقه مند ساری دانش آموزان به این درس شیرین و پر محتوا بررسی می کنم و راهبرد آنها را مورد بحث قرار می دهم. از آنجا که می دانید در رویکردهای جدید تعلیم و تربیت عرضه اطلاعات کافی نیست. بلکه روش تدریس دوسویه از اهمیت ویژه برخوردار است. نقش اصلی بر عهده دانش آموزان گذاشته می شود که با مشارکت مستقیم خود به فرآیند یادگیری شکل می دهند و شیوه های تفکر کردن را تمرین می کنند. که این عمل به صورت های مختلفی که در این پژوهش شرح داده شده است میسر می گردد. در نتیجه این عمل اقدام پژوهی، بسیاری از مشکلات و موانع پیشرفتی و علل بی انگیزگی دانش آموزان در درس ادبیات فارسی را شناسایی و به بهبود آنها می پردازم.

ادبیات فارسی، دستور فارسی، آموزش متوسطه اول و دوم