بررسی برخی خصوصیات هیدروژئوشیمیایی آب های زیرزمینی از لحاظ شرب و کشاورزی در دشت ساری

آب زیرزمینی یکی منابع مهم آب شیرین با محدودیت های زیاد است. این منبع مهم با توجه به افزایش رشد جمعیت وآلودگی های مختلف با تهدید کاهش کیفیت روبرو شده است. بنابراین بررسی تغییرات کیفی منابع آب زیرزمینی در هرمنطقه یک اصل مهم بشمار می آید. تحقیق حاضر با هدف بررسی تغییرات کیفی منابع آب زیرزمینی دشت ساری بااستفاده از طبقه بندی شولر و پایپیر برای دو مصرف کشاورزی و شرب صورت گرفته است. برای این منطور از تعداد۲۱ نمونه حلق چاه با مشخصات کیفی اندازه گیری شده استفاده است. نتایج طبقه مدل شولر برای کشاوزی با استفادهاز دو متغییر EC و SAR نشان داد که آب چاه ها در منطقه دارای کلاس C۳-S۱ هستند. این طبقه از نظر شولر دارایوضعیتی ش ور است ولی برای کشاورزی قابل استفاده است. از نظر شرب با استفاده از متغییرهای TDS ،pH، سدیم،کلر و So۴ نشان داد که آب منطقه در سه طبقه خوب تا متوسط قرار دارند. با آنالیز منابع آب به وسیله طبقه بندیپایپیر مشخص شد که کیفیت آب منطقه از نظر وجود دو عنصر So۴ و Ca در حد مناسبی قرار دارند و کمتر از ۲۰ و۴۰ به ترتیب قرار دارند برای متغیر K نیز بین ۲۰-۵ قرار دارد. بطور کلی نتایج نشان داد که آب منطقه از لحاظ شربو کشاورزی در حد قابل قبول است ولی باید تمهیدات لازم جهت کاهش کیفیت آب زیرزمینی در منطقه در نظرگرفته شود.

کلیدواژه ها:

دشت ساری ، کیفیت ، طبقه بندی پایپیر ، نمودار شولر