اولویتبندی عوامل موثر بر وقوع زمین لغزش با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

سال انتشار: 1399
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 319

فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

WATERSHED15_063

تاریخ نمایه سازی: 23 مرداد 1400

چکیده مقاله:

یکی از انواع ناپایداری های دامنه ای که هر ساله خسارات فراوانی را بر زندگی انسان ها وارد می نماید پدیدهزمینل غزش است. وجود عوامل مستعد کننده ناپایداری دامنه ها مانند شیب، زمین شناسی و کاربری اراضیمثال هایی از عوامل ایجاد خسارت فراوان به منابع طبیعی از قبیل هدررفت خاک، تخریب اراضیکشاورزی، جنگل ها، و جاده ها می باشد. درواقع زمینل غزش یک پدیده ی مخرب طبیعی است که باعث به-وجود آمدن خسارت های جبران ناپذیری می شود که دفع آنها مستلزم صرف وقت و هزینه هنگفتی می باشد،بنابراین شناخت عوامل موثر ایجاد بر وقوع زمین لغزش از ضروریات مدیریت منابع طبیعی است. از این رو درتحقیق حاضر سعی شده با شناسایی عوامل مختلف طبیعی و انسانی موثر بر وقوع زمین لغزش در جهتکاهش و جلوگیری از وقوع این بلای طبیعی اقدام کرد. بدین منظور از ۱۳ عامل لیتولوژی، کاربری اراضی،درصد شیب، جهت شیب، ارتفاع، انحنای سطح، شاخص رطوبت توپوگرافی، فاصله از آبراهه، فاصله ازجاده، فاصله از گسل، تراکم زهکشی، شاخص پوشش گیاهی و متوسط بارندگی سالانه به منظور اولویت بندیدر بخش شمالی استان فارس استفاده شد برای وزندهی عوامل مذکور از روش فرآیند تحلیل سلسله مراتبیاستفاده گردید. نتایج حاکی از آن بود که عوامل سنگ شناسی، کاربری اراضی و درصد شیب به ترتیب بامقادیر AHP؛ ۰/۲۲۳، ۰/۱۶۹ و ۰/۱۳۴ با مقدار ضریب ناسازگاری ۰/۰۵ بیشترین تاثیر را بر وقوع زمین-لغزش های منطقه مورد مطالعه دارند.

کلیدواژه ها:

اولویت بندی ، زمین لغزش ، فرآیند تحلیل سلسله مراتبی

نویسندگان

مهدیس امیری

دانشجوی دکتری مدیریت و کنترل بیابان، گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

حمیدرضا عسگری

دانشیار گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران

حمیدرضا پورقاسمی

دانشیار گروه مهندسی منابع طبیعی و محیط زیست، دانشکده کشاورزی، دانشگاه شیراز، شیراز، ایران

چوقی بایرام کمکی

استادیار گروه مدیریت مناطق بیابانی، دانشکده مرتع و آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران