بررسی رابطه تجربی NRCS به عنوان یک روش کارآمد در برآورد زمان تمرکز حوزه های آبخیز

زمان تمرکز پارامتری مهم در برآورد سیلاب جهت طراحی انواع سازه های آبخیزداری است. لذا انتخاب روش صحیحبرآورد زمان تمرکز از اهمیت خاصی برخوردار است. هدف این تحقیق بررسی روش NRCS به عنوان روشی متشکل ازسه بخش متفاوت از لحاظ هیدرولیکی در برآورد زمان تمرکز و مقایسه آن با چند روش تجربی شناخته شده دیگر می باشد.بر خلاف بسیاری از روش های تجربی دیگر که تنها متشکل از یک رابطه ساده می باشند، هیدرولیک جریان در این روشمورد توجه قرار گرفته و پارامترهایی مثل ضریب زبری مانینگ لحاظ می گردد. به منظور سنجش دقت این روش، حوضهآبخیز علی آباد در استان فارس به عنوان مطالعه موردی انتخاب گردیده و زمان تمرکز آن به وسیله روش ردیاب محلول نمکتعیین گردیده است و نتایج اندازه گیری صحرایی جهت صح تسنجی روش فوق مورد استفاده قرار گرفت. به طور کلی نتایجنشان می دهد که روش NRCS خطای اندکی در حد ۱۸ درصد را در مقایسه با داده های اندازه گیری شده داشته است. این درحالی است که تفاوت روش های تجربی تا ۵۰۰ درصد در پیشینه پژوهش گزارش شده است. لذا روش مورد نظر یک روشقابل اعتماد در مقایسه با سایر روش های بررسی شده، جهت تعیین زمان تمرکز برای هر نوع حوضه آبخیز معرفی می گردد.

کلیدواژه ها:

ردیابی محلول نمک ، فرمول تجربی ، مطالعه موردی