کاربست مفهوم تاب آوری در تحلیل امنیت منابع پایه حوزه آبخیز شازند، استان مرکزی

در حال حاضر مفهوم تاب آوری برای درک بهتر حوزه های آبخیز به عنوان سامانه های پیچیده و پویا بین مردم و طبیعت را می توانبه عنوان یک ابزار کارآمد برای مدیریت آبخیز و گذار به سمت یک آبخیز پایدار به کار بست. حال آنکه این رویکرد نوظهورتاکنون به صورت جامع در مدیریت آبخیز مورد توجه کافی قرار نگرفته است. از اینرو پژوهش حاضر، با هدف مدلسازیمفهوم ی تاب آوری حوزه آبخیز با استفاده از ابعاد کلیدی بوم شناختی، اجتماعی، اقتصادی و زیرساختی و کاربست آن در حوزهآبخیز شازند در استان مرکزی برنامه ریزی شده است. برای این منظور، ابتدا مفهوم سازی تاب آوری حوزه آبخیز با توجه به شرایطحاکم بر آن برای یک دوره زمانی هشت ساله منتهی به ۱۳۹۵ صورت گرفت. سپس اطلاعات و داده های سلامت آبخیز برای بعداکولوژیک و به ترتیب ۱۳، ۸ و ۱۳ معیار برای ابعاد اجتماعی، اقتصادی و زیرساختی با استفاده از مستندهای موجود و تکمیلپرسشنامه جمع آوری شد. در ادامه معیارهای مزبور استاندارد و وزن دهی و با استفاده از روش میانگین هندسی تلفیق و تاب آوریهر بعد به صورت جداگانه و ترکیبی برای زیر آبخیزهای شازند پهنه بندی شد.

کلیدواژه ها:

تحلیل مولفه های اصلی ، رگرسیون چند متغیره ، ظرفیت سازی ، مدیریت جامع حوزه