حسن ایزانلو - دانش آموخته دکتری گروه مهندسی آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
کریم سلیمانی - استاد گروه مهندسی آبخیزداری، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری
کاکا شاهدی - دانشیار، گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران

در پی توسعه فیزیکی شهرها تهیه اطلاعات جامع و تفصیلی از سامانه های آبخیز شهری و همچنین شرایط حاکم بر چرخههیدرولوژی، از ضرورت های اجتناب ناپذیر در مدیریت یکپارچه شهری محسوب می شود. آلودگی به سرب یکی از مهمترینآلودگی های موجود در حوزه های آبخیز شهری است که خطرات عمده ای بر سلامت زیست بوم و شهروندان دارد. در اینمقاله به بررسی تغییرات مقدار فلز سنگین سرب موجود در باران و رواناب حوزه آبخیز شهری بجنورد در دو بازه زمانی پاییزو بهار پرداخته شده است. به این منظور تعداد ۲۴ نمونه باران و ۵۲ نمونه رواناب در طول بازه زمانی معین تهیه شده و پساز آماده سازی نمونه ها، با استفاده از دستگاه جذب اتمی، مقدار سرب بر حسب ppb اندازه گیری شد. نتایج نشان می دهدبیشترین آلودگی سرب باران در محدوده شهری و در منطقه مسکونی و تجاری RB است که بیشترین ترافیک شهری در آنبرقرار است و از نظر زمانی، آلودگی سرب باران در فصل بهار بیشتر از پاییز است. این در حالی است که حداکثر میانگینغلظت سرب در نمونه های رواناب در فصل پاییز بیشتر از بهار است و از نظر مکانی غلظت سرب رواناب در نواحیمسکونی و تجاری و در نمونه های رواناب معابر و شبکه انهار (FB۲) بیشتر بوده است.

بجنورد، چرخه هیدرولوژی، حوزه آبخیز شهری، فلز سرب