کاربرد الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی و سیستم اطلاعات مکانی GIS در ارزیابی تغییرات کاربری اراضی (مطالعه موردی: شهرستان لالی)

تغییر کاربری زمین، یکی از مهم ترین چالش های برنامه ریزی کاربری اراضی می باشد که در برابر برنامه ریزان، تصمیم گیران و سیاست گذاران قرار داشته و تاثیر مستقیمی بر بسیاری از مسائل از قبیل رشد اقتصادی و کیفیت محیط دارد در این میان، داده های سنجش از دور، اطلاعات چند زمانه گرانبهایی درباره فرایندها و الگوهای تغییر پوشش و کاربری زمین فراهم می کنند و به ایجاد یک درک درس از تاثیر فعالیت های بشری بر منابع طبیعی کمک می نمایند در این پژوهش، به منظور بررسی تغییرات کاربری اراضی شهرستان لالی، از تصاویر ماهواره لندست سال ۱۳۸۰، ۱۳۶۶ و ۱۳۹۶ استفاده شد و از طریت طبقه بندی نظارت شده و الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی نقشه های کاربری اراضی منطقه در این سال ها تهیه شد پس از کنترل داده های به دس آمده از طریق بازدیدهای میدانی، منطقه به هف کاربری کشاورزی، مرتع، جنگل، کوهستان، مسکونی رودخانه و سایر مناطق طبقه بندی شد نتایج حاصل از بررسی تغییرات کاربری اراضی طی سال های ۱۳۶۶-۱۳۸۰ نشان داد که سطح مناطق کشاورزی، مراتع و مناطق مسکونی افزایش یافته و سطح جنگل ها، مناط کوهستانی، رودخانه و سایر مناطق کاهش یافته است همچنین نتایج حاصل از تغییرات کاربری اراضی در بازه ۱۳۸۰-۱۳۹۶ نیز نشان داد مراتع در سال ۱۳۹۶ نسب به سال ۱۳۸۰ کاهش داشته و در سایر کاربری ها افزایش نسبی مشاهده گردید کمترین رشد نسبت به سطح کاربری، مربوط به پوشش های درختی و بیشترین افرایش مربوط به مناط مسکونی بود که نشان دهنده افزایش سه برابری در سطح این مناطق بود که گواهی بر افزایش توسعه شهری در بازه زمانی ۶۱۶۱ ساله است نتایج حاصل از بررسی تغییرات مساحت کاربری اراضی دوره ۱۳۶۶-۱۳۹۶ نیز نشان از تغییرات کاهشی در سطح مناط درختی، جنگل ها و کوهستان ها دارد همچنین مشخص گردید که کشاورزی، مراتع، مناط مسکونی و سایر مناطق در این مدت توسعه داشته است

کلیدواژه ها:

الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی ، GIS ، شهرستان لالی