مینا شامحمدی - دانشجوی کارشناسی ارتباط تصویری دانشگاه فنی شریعتی

جهانی شدن: مترادف با یکسان شدن ملل مختلف جهان نبوده و این جریان واکنش های مختلفی را به همراه داشته است. حوزه فرهنگ و هنر هم از این قاعده مستثنی نمانده و تلاش هایی به جهت حفظهویت بصری صورت گرفته است. در این بین توجه به هنر گرافیک به سبب ماهیت تکثیرشونده و ارتباط نزدیک با مخاطب عام مردم اهمیت می یابد. پژوهش حاضر با بررسی آرا و آثار هنرمند گرافیست ایرانی، قباد شیوا و هنرمند گرافیست ژاپنی، کویچی ساتو قصد پاسخگویی به این سوال را دارد که کشورهایی با فرهنگ غنی و تاریخ کهن چگونه می توانند به گرافیک که هنری مدرن و بیگانه به شمار می رود، هویتی ملی ببخشند؟ و آیا تنها بهره گیری از عناصر نقاشی سنتی کافی است؟ در بخش اول مقاله با شرح اهمیت شناخت و حفظ هویت بصری سعی شده پیش زمینه ی مناسبی برای مخاطب ایجاد شود و در بخش دوم پس از معرفی مختصر قباد شیوا و کویچی ساتو به طرز تفکر آنها درباره هویت ملی در آثارشان پرداخته شده است و سپس در بخش سوم آثاری به عنوان نمونه از این هنرمندان، با در نظر گرفتن خصوصیات ملی تحلیل شده است. نتایج به دست آمده بیان می کند که دستیابی به هویت بصری ملی در آثار ملزم به در نظر گرفتن خصوصیات ارتباطی و فرهنگی خاص آن ملت و به کارگیری آن به همراه نوآوری در آثار می باشد.

هویت بصری، گرافیک ایرانی، قباد شیوا، گرافیک ژاپن