رابطه بین حمایت اجتماعی و هسته ارزشیابی خود با ازکارافتادگی تحصیلی: نقش واسطه ای رضایت زندگی

این پژوهش با هدف تعیین نقش واسطهای رضایت از زندگی در رابطه حمایت اجتماعی و هسته ارزشیابی خود با ازکارافتادگی تحصیلی در یک طرح همبستگی انجام شد. ۴۰۷ دانشجوی رشته علوم انسانی دانشگاههای آزاد شهر تهران، با روش خوشهای چندمرحلهای انتخاب شدند و به سیاهه ازکارافتادگی مزلاک زمینهیابی دانشجویی (شافلی، مارتینز، مارکز پینتو، سالوانوو و بککر، ۲۰۰۲ الف)، مقیاس رضایت زندگی (دینر، ایمونز، لارسن و گریفین، ۱۹۸۵)، مقیاس هسته ارزشیابی خود (جاج، ارز، بونو و تورسن، ۲۰۰۳) و مقیاس چندبعدی حمایت اجتماعی ادراک شده (زیمت، دال، زیمت و فارلی، ۱۹۸۸) پاسخ دادند. نتایج تحلیل مسیر نشان داد که هسته ارزشیابی خود و حمایت اجتماعی بر ازکارافتادگی تحصیلی اثر مستقیم دارد. همچنین هسته ارزشیابی خود و حمایت اجتماعی به طور غیرستقیم از طریق رضایت زندگی، ازکارافتادگی تحصیلی را کاهش میدهد. هسته ارزشیابی خود و حمایت اجتماعی ۳۲ درصد از واریانس رضایت زندگی و هسته ارزشیابی خود، حمایت اجتماعی و رضایت زندگی، ۲۷ درصد از واریانس ازکارافتادگی تحصیلی را تبیین می کنند. درمجموع، یافتهها نقش حمایت اجتماعی و هسته ارزشیابی خود را در افزایش رضایت زندگی و کاهش ازکارافتادگی به عنوان یکی از عوامل افت تحصیلی آشکار می کند.

کلیدواژه ها:

ازکارافتادگی تحصیلی ، حمایت اجتماعی ، رضایت زندگی ، هسته ارزشیابی خود