ارزیابی الگوهای مکانی خدمات اکوسیستمی بر مبنای رویکرد تطبیقی مبتنی بر آمار فضایی در قسمت مرکزی استان اصفهان

بررسی پراکنش مکانی خدمات اکوسیستمی در ارزیابی ظرفیت سرزمین برای فراهم­سازی این سودمندی­ها نقش مهمی ایفا می­کند. بر این اساس، تغییرات مکانی سه خدمت اکوسیستمی ارزش زیبایی­شناسی، ارزش تفرجی و کاهش آلودگی صوتی در قسمت مرکزی استان اصفهان با به­کارگیری رویکردهای آماری موران محلی و گیتس-ارد جی بررسی شد، سپس صحت مکانی رویکردهای مورد بررسی با استفاده از نمودار مشخصه عملکرد، ارزیابی و مقایسه شد. با توجه به نتایج، تغییرات مکانی خدمات اکوسیستمی مورد بررسی، الگوی خوشه­ای بالا دارد. براساس هر دو رویکرد مورد استفاده، بخش مرکزی منطقه مطالعاتی برای هر سه خدمت اکوسیستمی دارای الگوی همبستگی مکانی مثبت و بخش جنوبی منطقه، دارای الگوی همبستگی مکانی منفی است. بخش­های دارای الگوی خوشه­ای بالا دارای بیشترین میزان عرضه خدمات اکوسیستمی در منطقه مورد مطالعه است در حالی که در مناطق دارای الگوی خوشه­ای پایین، میزان فراهم­سازی خدمات اکوسیستمی بسیار ناچیز است. ارزیابی صحت مکانی الگوهای همبستگی مکانی خدمات اکوسیستمی نشان داد که بیشترین سطح زیر منحنی مربوط به خدمت اکوسیستمی ارزش تفرجی و رویکرد گیتس-جی ارد (۹۷۲/۰) و کمترین میزان آن مربوط به خدمت کاهش آلودگی صوتی و روش موران محلی (۸۳۳/۰) است. به­طور کلی، با توجه به نتایج، روش گیتس- ارد جی نسبت به روش موران محلی برای هر سه خدمت اکوسیتمی صحت مکانی بیشتری دارد و نمودار مشخصه عملکرد، معیار مناسبی برای ارزیابی دقت و صحت رویکردهای تحلیلی مورد استفاده در این مطالعه است. نتایج نوشتار پیش رو می­تواند به­منظور شناسایی و مدیریت الگوهای همبستگی مکانی خدمات اکوسیستمی مورد استفاده تصمیم­گیران و برنامه­ریزان سرزمین قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خدمات اکوسیستمی ، موران محلی ، تحلیل گیتس- ارد جی ، نمودار مشخصه عملکرد