طغیان های بیماری نیوکاسل و آنفلوانزای H۹N۲ در طیور بومی روستایی ایران در سال های ۹۴-۱۳۹۳

زمینه مطالعه:طیور بومی کشور در معرض ابتلا به انواع بیماری های واگیردار ویروسی از جمله بیماری نیوکاسل و آنفلوانزای H۹N۲ می باشند. این ویروس ها علاوه بر ایجاد بیماری درگله، بر اقتصاد و معیشت مردم روستا هم اثر گذارند. طیور روستایی در گردش و بقای ویروس ها در محیط نقش داشته و خطری بالقوه برای صنعت طیور محسوب می شوند. هدف: بررسی میزان  شیوع طغیان های بیماری آنفلوانزای H۹N۲ و نیوکاسل در جوجه های بومی روستایی در سال های ۹۴-۹۳ بود. روش‎کار: مطالعه مقطعی توصیفی و در دوره ای ۲ ساله از روستاهای کشور که تلفات مشکوک به نیوکاسل و یا آنفلوانزا داشتند انجام شد. هرگزارش در هر روستا یک طغیان در نظر گرفته شد. روی نمونه های بافت نای و ریه آزمون RT-PCR جهت تشخیص ویروس نیوکاسل یا آنفلوانزا انجام و با نرم افزار SPSS نتایج آنالیز شدند. نتایج: تعداد۱۲۱طغیان از ۱۷ استان کشور با ۹۳۶/۲۵ قطعه تلفات ناشی از دو بیماری نیوکاسل و آنفلوانزای H۹N۲ گزارش شد که از این تعداد، ۵۴ مورد (۶/۴۴ درصد) عفونت H۹N۲ و ۵۸ مورد (۹/۴۷ درصد) عفونت با ویروس نیوکاسل ولوژن و ۹ طغیان (۴/۷ درصد) به علت عفونت همزمان دو ویروس H۹N۲ و نیوکاسل ولوژن بود. نسبت کانون های دو بیماری در سال ۹۴ به طور معنی داری بالاتر از سال ۹۳ بود (۰۵/۰p <). میانگین تلفات آنفلوانزا بسیار بالاتر از تلفات نیوکاسل و هر دو بیماری بود (۰۰۱/۰p <). بیشترین طغیان در ماه های خرداد و تیر بود که اختلاف آن با ماه های دیگر سال معنی دار است (۰۵/۰p <). نتیجه­گیری نهایی: بر اساس نتایج مطالعه حاضر بیماری نیوکاسل و آنفلوانزا شیوع بالایی در بین طیور روستایی دارند. افزایش سطح آگاهی روستاییان و اجرای برنامه های کنترلی مناسب از جمله پایش مستمر در طیور بومی و واکسیناسیون باید مد نظر قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طیور روستایی ، پایش ، ویروس نیوکاسل فوق حاد ، ویروس آنفلوانزا ، واکنش زنجیره ای پلی مراز معکوس