خودکارآمدی معلمان و ارتباط آن با اجتماع یادگیری حرفه ای در محیط های یادگیری مجازی: نقش میانجی توسعه حرفه ای

این پژوهش، با هدف رابطه بین اجتماع یادگیری حرفه ای و خودکارآمدی معلمان با نقش میانجی توسعه حرفه ای صورت پذیرفت. پژوهش از نظر هدف، کاربردی و ازلحاظ روش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه معلمان شهر سنندج (۵۰۴۰ نفر) بودند که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای و براساس جدول نمونه گیری کرجسی مورگان ۳۳۷ نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل پرسش نامه اجتماع یادگیری حرفه ای، پرسش نامه توسعه حرفه ای چامبرلاین (۲۰۰۸) و پرسش نامه خودکارآمدی معلمان اسچانن- موران و وولفولک (۲۰۰۱) بود. روایی محتوایی و سازه ابزار پژوهش و میزان پایایی از طریق ضریب آلفای کرونباخ محاسبه و تایید شدند. تجزیه وتحلیل داده ها با آزمون کلموگروف اسمیرونوف، ضریب همبستگی پیرسون و مدل معادلات ساختاری انجام گرفت. یافته­ها نشان داد که بین اجتماع یادگیری حرفه ای با توسعه حرفه ای و خودکارآمدی معلمان مدارس شهرستان سنندج، رابطه مثبت و معناداری وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد که بین توسعه حرفه ای و خودکارآمدی معلمان مدارس شهرستان سنندج نیز رابطه مثبت و معناداری وجود دارد و نهایتا براساس نتایج به دست آمده می توان گفت که توسعه حرفه ای در رابطه بین اجتماع یادگیری حرفه ای و خودکارآمدی معلمان می تواند نقش میانجی را ایفا کند. بنابراین استقرار و تقویت اجتماعات یادگیری در مدارس می تواند در بهبود کیفیت کار معلمان موثر باشد.

کلیدواژه ها:

توسعه حرفه ای ، اجتماع یادگیری حرفه ای ، خودکارآمدی معلمان