کانی شناسی و زمین شیمی عناصر لانتانید ذخیره کائولن شترخسب، جنوب شرق تربت حیدریه، شمال شرق ایران
- سال انتشار: 1399
- محل انتشار: مجله بلورشناسی و کانی شناسی ایران، دوره: 28، شماره: 4
- کد COI اختصاصی: JR_IJCM-28-4_002
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 308
نویسندگان
دانشگاه ارومیه
دانشگاه ارومیه
دانشگاه سیستان و بلوچستان
دانشگاه تبریز
چکیده
ذخیره کائولن شترخسب در ۷ کیلومتری جنوبشرق تربتحیدریه، استان خراسان رضوی، در شمالشرق ایران قرار دارد. این ذخیره بخشی از پهنه فلززایی خواف-کاشمر- بردسکن است. پیمایشهای صحرایی و بررسیهای آزمایشگاهی نشان میدهند که این ذخیره فرآورده دگرسانی سنگهای آندزیتی ائوسن است. در این پژوهش نمونههای کائولن با روشهای پراش پرتو X (XRD) و تصویربرداری با میکروسکوپ الکترونی روبشی اثر میدان (FE-SEM)، میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به طیفسنج پراش انرژی پرتوی X ((SEM-EDS و گرماسنجی تفاضلی (DTA) و وزنسنجی گرمایی (TGA) بررسی شدند. بر اساس نتایج کانی شناسی، کائولینیت، ایلیت، هالویزیت، مونتموریلونیت، کوارتز، آلونیت، جاروسیت، ناتروجاروسیت، آلبیت، مسکوویت، هماتیت، پیریت، ژیپس، روتیل، گالن و باریت بیشترین فازهای کانیایی در این ذخیره هستند. هالویزیت در این ذخیره از نوع ۷ انگستروم است و به شکلهای لولهای و تختهای دیده میشود. آلونیت دارای شکلهای مکعبی دروغین و لوزی رخ است. الگوی توزیع عناصر خاکی نادر (REE) و نسبتهای لانتانیدی بیانگر نقش موثر pH و تغییرات دمایی در گسترش این ذخیره هستند. ضرایب همبستگی بین عناصر نقش ارزنده رسها، هماتیت، روتیل و کانیهای فسفردار در تمرکز لانتانیدها را آشکار میسازند. کاهش بیهنجاری Ce در نمونههای کائولن نسبت به سنگ اولیه آندزیتی نشانگر کاهش گریزندگی اکسیژن طی گسترش فرایندهای کائولینیتیشدن در ذخیره شترخسب دارد.کلیدواژه ها
Kaolin deposit, host minerals, geochemistry, REEs, Shotorkhosb, Torbat-e-Heydarieh., ذخیره کائولن؛ کانی های میزبان؛ زمین شیمی؛ عناصر خاکی نادر؛ شترخسب؛ تربت حیدریه.اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.