مطالعه تطبیقی نگاره های بزمی شاهنامه بایسنقری و شاهنامه طهماسبی

پیشرفت سریع و تحول نوین نگارگری ایران، شکوفایی آن در سده نهم و دهم ه.ق را به ارمغان آورد. این پیشرفت باعث آفرینش برترین نسخ خطی شعر فارسی در کارگاه های سلطنتی مقارن با دوران حکومت تیموریان و سالهای اوج اقتدار صفویان در ایران به همت ویاری برجسته ترین هنرمندان این عرصه گردید. یکی از آثار برجسته در این زمره شاهنامه بایسنقری است، و در آثار دوران بعد شاهنامه طهماسبی می توان اشاره کرد. با نگاهی اجمالی به موضوع نگاره میتوان یافت که یکی از موضاعاتی که به فور در نگارگری به چشم میخورد مجالس جشن وسرور بوده است. هدف پژوهش حاضر مطالعه تطبیقی نگاره های بزمی این دو شاهنامه است.تا با نگاهی متفاوت، جنبه های اشتراک و افتراق بین این دو مکتب را بیابیم و برای این منظور نگاره های مرتبط با بزم مورد بررسی قرار گرفته است. مقاله حاضر به روش توصیفی- تحلیلی انجام گرفته، اطلاعات آن به صورت کتابخانه ای گردآوری شده با مراجعه به کتب و مقالات و تحلیل نگاره های بزمی. طی بررسی های به عمل آمده از دو شاهنامه وجوح اشتراک آنها نوع ترکیب بندی و طیف رنگی مورد استفاده در نگاره های بزمی بوده است اما دارای تفاوت های چون تعداد پیکرهای و تعادل رنگی را شاهد بودیم که نگاره های شاهنامه طهماسبی در تمام موردها رنگ، ترکیب بندی و نقوش نمادین در حد اعلای اجرا شده اند.

کلیدواژه ها:

نگارگری ، شاهنامه بایسنقری ، شاهنامه طهماسبی ، نگاره بزم و جشن.