نگرشی بر معماری پست مدرنیسم،ریشه های فلسفی و اجتماعی و تاثیر آن بر معماری ایران

پست مدرنیسم برامده از جنبش انتقادی غرب در هنر و معماری و ناظر بر واکنش های صریح بر ضد استلای خفقان آور مدرنیسم و خردگرائی هدفمند و پیشرفت خطی و اندیشه کهنه و منسوخ نخبه گرائی فرهنگی است،شورشی است بر ضد جنبش روشنگری سده هجدهم که میخواست تمام رفتار و اندیشه های غربی را در یک برداشت معین از خرد و خردورزی جا دهد.اساس تفکر پست مدرن واکنش علیه دستاوردهای علم وعقل و روشنگری و از دیدگاهی واکنش در برابر تونالیته عقل مدرن است. واژه پست مدرن را اولین بار یک شاعر اسپانیایی((۱۹۳۴ برای یک واکنش شعری در برابر شعر مدرن استفاده کرد.بسیاری از نظریه پردازان،منتقدان و شارحان پست مدرنیسم سه دهه پایانی قرن بیستم را به عنوان مقطع زمانی سر برآوردن اندیشه های پست مدرنیسمی به حساب می اورند، بازتاب اولیه این جریان را به طور عام در هنر و به طور خاص در معماری می توان دید به طوری که چارلز جنکز ۱۵ژو۵ییه ۱۹۷۲ همزمان با تخریب اپارتمان پروییت آیگو را زمان مرگ معماری مدرن می نامد.هدف از این مقاله درک مفهوم پست مدرنیسم،چگونگی پیدایش،پاره ای از خصوصیات آن، اشخاص تاثیرگذاربر آن و چگونگی تاثیر معماری پست مدرن بر معماری ایران ومعماران ایرانی است

کلیدواژه ها:

پست مدرن ، مدرن ، خردورزی ، جنبش روشنگری