شناسایی و مقایسه جدا کننده های هوشمند با سنتی فضای داخلی با استفاده از مدل تلفیقی تاپسیس و آنتروپی شانون (نمونه موردی:جدا کننده شیشه ای الکتروکرومیک،جدا کننده آجر)

نیاز روز افزون بازسازی و طراحی داخلی و مصرف بالای انرژی در این بخش از یک سو و اهمیت محیط زیست و توسعه ی پایدار وکارکرد فضای داخلی از سوی دیگر، ضرورت تامل بیشتر در انتخاب روشهای بازسازی و طراحی داخلی و انتخاب نوع مصالح مصرفی در این صنعت را یادآور میشود. دیوارها به عنوان جدا کنندگان فضای داخلی و محافظان حریم پیرامونی و خصوصی ، از جمله مهمترین اجزاء فضای داخلی هستند با توجه به اهمیت استفاده ی حداکثر از فضا، صرف کمترین هزینه و افزایش سرعت اجرا، تولید کنندگان به ارائه ی انواع مختلفی از مصالح سازنده ی دیوار داخلی پرداخته اند. بدیهی است که در چنین شرایطی، ارزیابی و سنجش گزینه های موجود، کمک شایانی به صنعت معماری کشور خواهد کرد. تحقیق حاضر بدین منظور، با در نظر گرفتن چهار معیار «زیست محیطی»، «اقتصادی» ، «ماندگاری» و «شفافیت»، به بررسی و انتخاب گزینه ی بهینه ی دیوارداخلی از میان دو گزینه « جدا کننده فضای داخلی شیشه ای الکتروکرومیک»،«جدا کننده فضای داخلی آجری » پرداخته است. بر این اساس به جهت ارزیابی گزینه های موجود، ابتدا هر یک از معیارها به چندین زیرمعیار تقسیم شدند؛ و از آنجا که تصمیم گیری بر اساس معیارهای کمی و کیفی متعدد، نیازمند روشهای علمی و قابل اطمینان است؛ از روش تلفیقی تاپسیس و انتروپی شانون، به عنوان یکی از بهترین روشهای ارزیابی چند معیاره، استفاده شد. نتایجتحلیلها دلالت بر آن دارد که از میان گزینه های مورد بررسی، جدا کننده فضای داخلی آجری با امتیاز نسبی ۰/۵۲ بهترین گزینه ی دیوارداخلی هستند؛ همچنین، امتیاز نسبی دیوار داخلی شیشه ای الکتروکرومیک برابر ، ۰/۴۷ به دست آمدند.

کلیدواژه ها:

جدا کننده داخلی ، مصالح هوشمند ، مصالح سنتی ، مدل انتروپی شانون ، مدل تاپسیس