هنر کاشیکاری در معماری ایران از ابتدا تا دوره ایلخانان

شناخت آرایه های معماری ایران از دیدگاه فن شناختی و سیر تحول تاریخی از اهمیت بالایی برخوردار است چراکه این آثار ارزشهای گوناگونی با ماهیت کاربردی و ماهیت معنوی را در خود جایدادهاند. هنر کاشیکاری و کاشی گری یکی از آرایه های ارزشمند وابسته به معماری است که ذوق، سلیقه و هنر کاشیگر سرزمین ما، آن را به درجه ای از رشد رسانده که تحسین بینندگان را برانگیخته است. کاشیکاری یکی از ویژگیهای مهم معماری ایرانی به ویژه در دوره اسلامی به شمار میرود که از طریق آن نقش، رنگ و بافت خاصی برای بناها به وجود آمد. وجود نماسازیهای داخلی، خصوصا خارجی و استفاده زا هنرهای وابسته به معماری مخصوصاهنر بیمانند کاشیکاری، ایران را در جهان شهره ساخته است. این نکته به خصوص در ایران که در بیشتر مناطق آن از مصالح آجر و خشت بارنگ یکنواخت استفاده میشده است برای گسترش جنبه های زیبایی شناسانه و نمادین آثار بسیار اهمیت دارد.

کلیدواژه ها:

کاشیکاری ، معماری ، معماری ایرانی ، معماری ایرانی- اسلامی.