مطالعه مدل ماهانی در تعیین نقش معماری همساز با اقلیم منطقه مورد مطالعه : سنندج

طراحی همساز با اقلیم عبارت است از نگهداری وضعیت میکروکلیمای مسکن در محدوده آسایش، صرفنظر از وضعیت خارج از ساختمان. محدوده آسایش وضعیتی است که در آن حدود ۸۰ درصد مردم احساس راحتی کند در این تحقیق از معیار ماهانی برای مطالعه وضعیت زیست اقلیم و میزان سازگاری اقلیمی شهر سنندج و ارائه پیشنهادهای معماری به منظور استفاده هر چه بیشتر از انرژی های طبیعی (خورشید، باد و ...) و صرفه جویی در مصرف سوخت های فسیلی استفاده شده است. در این تحقیق از دادههای دما ، بارش و رطوبت ایسنگاه سنندج از سال ۱۹۶۷ تا ۲۰۱۷ استفاده شده است و پس از محاسبه وضعیت زیست اقلیم شهر مورد مطالعه ، با توجه به پارامتر های رطوبت ، دما و بارش جداولی طراحی شد و محاسبات بر اساس روش ماهانی انجام شد و به توصیه هایی جهت آسایش داخلی ساختمان رسیدیم که به طراحی ساختمان بر اساس اقلیم آن منطقه کارساز باشد.

کلیدواژه ها:

اقلیم معماری ، ماهانی ، رطوبت ، دما ، بارش ، آسایش