اهمیت طراحی شهری عرصه خصوصی مسکن در نمایش کالبدی عرصه عمومی شهر

اگر شرط لازم(و نه کافی) زیبایی شهری را زیبایی تک تک عناصر و تناسب مجموعه عناصر و نیروهای شکل دهنده آن بدانیم، یک شهر زمانی از طراحی کالبدی مناسبی برخوردار خواهد بود که نه تنها فضاهای عمومی از جمله میدان هاو خیابانهای آن، طراحی شهری خوبی داشته باشد، بلکه فضای شهری آن که بخش مسکن، عمده ترین قسمت آن را در بر می گیرد از ضوابط طراحی متناسبی با حوزه عمومی برخوردار باشد. با تدقیق کمی حوزه های مداخله ۳۰ درصدی خصوصی مسکن، به انضمام کاربری های ۴۰ درصدی نیمه خصوصی از جمله آموزشی، درمانی، ورزشی، مذهبی و.....، اهمیت چنین عرصه هایی در تبیین زیبایی هر شهر بارزتر می شود. موضوعی که غفلت از آن در طراحی شهری قرن معاصر ایران، چهره بسیار نازیبایی را به مکان های شهری بخشیده است. این مطالعه با ابزار کتابخانه ای و اینترنت پژوهی و روش فرا تحلیلی و توصیفی - تاریخی، به دنبال تمایز بخشی اهمیت عرصه خصوصی مسکن در تبلور کالبدی مناسب حوزه عمومی و ضرورت توجه ویژه حرفه ی طراحی شهری به طراحی این عرصه می باشد.

کلیدواژه ها:

عرصه خصوصی ، عرصه عمومی ، مسکن ، طراحی شهری ، فضاهای شهری