بازیابی ریشه های بازآفرینی شهری در اندیشه متفکرین شهرسازی

از اواخر دهه ۱۹۷۰ و اوایل دهه ۸۰ میلادی، "بازآفرینی شهری" به عنوان یکی از سیاست ها اصلی دولت های اروپای غربی و آمریکای شمالی در مواجه ه با مسایل و مشکلات مناطق نابسامان و ناکارآمد شهری مورد توجه قرار گرفته است و واژه باز آفرینی شهری از این دوره در ادبیات توسعه شهری متداول شده است .رویکردهای مرمت و بهسازی شهری سیر تحول و تکامل خود از بازسازی، باززنده سازی، نوسازی و توسعه مجدد به بازآفرینی و نوزایی شهری تکامل یافته و در این مسیر، گذاری را از حوزه ی توجه به کالبد به عرصه تاکید بر ملاحضات اجتماعی، اقتصادی، فرهنگی، هنری تجربه کرده اند.در این پژوهش، با استفاده از روش توصیفی-تحلیلی در بستر تاریخی، فرضیه ذیل مورد بررسی قرار میگیرد:-مرمت و بهسازی شهری دوره هایی از تحول و تکامل را پشت سر نهاده و امروز به مرتبه ای از حضور خود رسیده که "باز آفرینی شهری" نام نهاده می شود .هدف از مقاله تبیین خط سیری که بهسازی و نوسازی را به بازآفرینی پیوند می زند و آن را به رویکرد مداخله ای همه جانبه گر و در عین حال معاصر شونده تبدیل می نماید.

کلیدواژه ها:

بازآفرینی شهری ، توسعه مجدد ، معاصر سازی ، مرمت شهری ، بهسازی شهری