مناسب سازی شهرهای هوشمند جهت بهبود دسترسی معلولین

سال انتشار: 1400
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 211

فایل این مقاله در 9 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICACU01_0279

تاریخ نمایه سازی: 17 مرداد 1400

چکیده مقاله:

همگام با پیشرفت فناوری و تکنولوژی، انتظار می رود که حرکت جوامع به سمت شهرهای هوشمند به عنوان آینده شهرها مطرح شود. هنگام هوشمندسازی شهرها و استفاده از فناوری اینترنت اشیا، مناسب سازی شهرهای هوشمند برای معلولین یکی از موضوعات مهمی است که باید به آن توجه شود. اینترنت اشیا تکنولوژی پیشرفته ای است که قابلیت اتصال دستگاه های دیجیتال به اینترنت را فراهم می کند که به تبع آن امکانات متنوع و کاربردی را در اختیار مردم و معلولین قرار می دهد. برطرف کردن محدودیت های موجود برای معلولین و اهمیت به کمبود جزئیات مورد نیاز برای فعالیت این افراد در شهر بهتر است در شهرسازی مدرن بیشتر از گذشته مورد توجه قرار گیرد. شهر هوشمند را میتوان جامعه ای کارآمد، قابل زندگی و پایدار که با بهره گیری از فناوری اطلاعات و ارتباطات و امکانات جدید برای بهبود کیفیت زندگی شهری و خدمات تالش می کند، تعریف کرد. معلولین نیز مانند سایر شهروندان از حق زندگی کامل برخوردارند و نیازمند استفاده از امکانات و تسهیالت شهری هستند. شهرهای هوشمند با استفاده از امکانات، باعث می شود معلولین از نیازهای اولیه برای زندگی بهتر بهره مند شوند و با حمایت از این افراد به ایجاد جوامع قدرتمند در شهرها کمک می کند. هدف از این مقاله مطالعه مناسب سازی فضای شهری برای معلولین در شهر های هوشمند است و همچنین بررسی این که شهر هوشمند چه کمکی میتواند به بهبود شرایط معلولین برای حضور در اجتماع ارائه دهد. روش پژوهش دراین تحقیق توصیفی_تحلیلی می باشد و گردآوری داده های پژوهش مبتنی بر روش کتابخانه ای است. با مطالعات انجام شده، در این تحقیق می توان به این نتیجه رسید که در کشورهای پیشرفته از طریق سیاست ها و فناوری ها، پیشرفت هایی در خصوص بهبود ورود معلولین در اجتماع حاصل شده است. اما در ایران نسبت به کشورهای پیشرفته در زمینه طراحی و مناسب سازی فضای شهری و استفاده از امکانات برای تسهیل حضور معلولین در سطح جامعه نسبت به کشورهای پیشرفته ضعیف است.

نویسندگان

حانیه رمضانی

دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس فارابی دانشگاه تهران، برنامه ریزی آمایش سرزمین

نسرین حبیبی

دانشجوی کارشناسی ارشد پردیس فارابی دانشگاه تهران، برنامه ریزی آمایش سرزمین