ارزیابی اثرات توسعه بر محیط زیست: تجربه ژاپن

اساسا توسعه در هر مقیاسی، اثرات متعددی را بر زمینه خود به همراه دارد. توسعه های عظیم شهری در کشورهای مختلف، به فراخور میزان توسعه یافتگی، جمعیت، موقعیت و ... به مرور زمان، اثرات مخرب سنگینی را بر محیط زیست وارد آورده است. در این میان، رویکردها، روشها و ابزارهای کنترلی که توسط متخصصان محیط زیستی تدوین میگردد، برای مهار این اثرات به کمک جوامع آمده است که ارزیابی اثرات محیط زیستی (EIA) از جمله آن ها به شمار می رود. کشور ژاپن نیز به عنوان یکی از پیشرفته ترین کشورهای آسیا و جهان، در طول تاریخ خود تا تبدیل شدن به کشور مترقی کنونی، توسعه های متعددی را در قالب تعریف و اجرا انواع پروژه ها با آثار و تبعات مختلف تجربه کرده است. این کشور نیز همچون بسیاری از کشورهای دیگر، پایداری توسعه و مسائل محیط زیستی ناشی از توسعه را در اواخر قرن بیستم در قالب تنظیم قوانین محیط زیستی مورد توجه قرار داد. در این مقاله، ضمن بررسی پیشینه مباحث ارزیابی اثرات محیط زیستی در این کشور و تبیین قانون و فرآیند EIA اتخاذ شده در آن، پروژه های مشمول اعمال این فرآیند، مورد مطالعه قرار گرفته است. متعاقبا و به منظور شناخت عمیق تر نسبت به نکات مثبت و منفی EIA در ژاپن، مزایا و پتانسیل ها و همچنین کاستی ها و چالشهای آن مورد مداقه قرار میگیرد.

کلیدواژه ها:

ارزیابی اثرات محیط زیستی ، توسعه شهری ، پایداری ، محیط زیست ، ژاپن