ارتباط بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی کودکان: نقش واسطه ای شاخص توده بدنی کودکان و مادران

مهارت های بنیادی در دوره کودکی اهمیت انکارناپذیری دارند و رشد بهینه این مهارت تحت تاثیر عوامل بسیاری از جملهترکیب بدن و فعالیت جسمانی می باشد. هدف از پژوهش حاضر تعیین نقش واسطه ای شاخص توده بدنی کودکان و مادرانآنها در ارتباط بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی کودکان بود. از جامعه آماری دختران ۹-۱۰ ساله شهرستان آمل، ۲۰۰ نفر به صورت هدفمند از ۴ منطقه مختلف (هر منطقه ۲ مدرسه) انتخاب و بر اساس شاخص توده بدنی خود و مادران آنها به چهارگروه تقسیم شدند: ۵۲ نفر چاق با مادر دارای وزن متناسب، ۴۳ نفر چاق با مادر چاق، ۵۷ نفر با وزن متناسب و مادر دارایوزن متناسب و ۴۸ نفر با وزن متناسب و با مادر چاق. سطح فعالیت بدنی کودکان توسط پرسشنامه بین المللی فعالیت بدنی(IPAQ) و رشد حرکتی آنها با استفاده از آزمون مهارت های حرکتی درشت (TGMD-۲) اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی در ۴ گروه تفاوت معنی داری وجود دارد (P≤۰/۰۵). همچنین، صرف نظر از اندازه تودهبدنی کودکان، سطح فعالیت بدنی و رشد حرکتی در کودکان با مادر چاق پایین تر از کودکانی بود که مادر با وزن متناسبداشتند. این امر حاکی از اهمیت وضعیت جسمانی مادر و نقش آن در ارتباط بین فعالیت بدنی و رشد حرکتی کودک است.

کلیدواژه ها:

توده بدن ، کودک ، فعالیت بدنی ، مادر ، مهارت های حرکتی درشت