لیلا سماعی - دانشجو دکتری تربیت بدنی، گرایش مدیریت ورزشی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
فریده اشرف گنجویی - گروه مدیریت ورزشی دانشکده تربیت بدنی ،واحد تهران مرکزی ،دانشگاه آزاد اسلامی ،ایران
شیوا آزادفدا - استادیار، گروه تربیت بدنی، واحد تهران شمال، دانشگاه آزاد اسلامی، ایران
حسین پورسلطانی زرندی - استادیار، مدیریت ورزشی، دانشگاه پیام نور، ایران

پژوهش حاضر با هدف پیش بینی توانمندسازی کارکنان زن بر اساس سقف شیشه ای و عدالت سازمانی انجام شد. جامعه آماری پژوهش ۲۹۷ نفر کارکنان زن وزارت ورزش و جوانان در سال ۹۸ - ۹۷ بودند که تعداد ۱۷۰ نفر از آنان از طریق جدول مورگان به روش نمونه گیری تصادفی ساده به عنوان حجم نمونه پژوهش انتخاب شدند. ابزار سنجش پرسشنامه های سقف شیشه ای (احمدی ۱۳۹۴)، توانمندسازی کارکنان (اسپریتزر۱۹۹۲)، عدالت سازمانی (نیهوف و مورمن۱۹۹۳) بود که پایایی پرسشنامه ها به ترتیب ۰/۷۸، ۰/۸۰، ۰/۷۰ به دست آمد. سپس برای مقایسه میانگین ها از آزمون t تک نمونه ای و جهت پیش بینی و تبیین متغیر توانمندسازی از رگرسیون چندگانه و همچنین جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات از نرم افزار Spss در سطح معناداری ۰۵/۰ استفاده شد. در نتیجه سقف شیشه ای و عدالت سازمانی توانستند در حد قوی توانمندسازی زنان را پیش بینی کنند. به عبارتی به ازای یک واحد انحراف معیار افزایش در سقف شیشه ای، ۰/۲۳- انحراف معیار توانمندسازی کاهش یافت و به ازای یک واحد انحراف معیار افزایش در عدالت سازمانی ۰/۷۹انحراف معیار توانمندسازی افزایش یافت. پیشنهاد میشود در این سازمان اقدامات مثبت حمایتی از زنان صورت گیرد تا با بالا بردن اعتماد به نفس و خودباوری بتوانند سﻘف شیشه ای را بشکنند و بر توانمندی خود بیافزایند.

توانمندسازی, سقف شیشه ای, عدالت سازمانی