بررسی رابطه بین بکارگیری تئوری محدودیت و بهبود موقعیت رقابتی با در نظر گرفتن نقش میانجی هوش استراتژیک در باشگاه های ورزشی

تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر اجرا توصیفی همبستگی بود. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه کارکنان اداری باشگاهای ورزشی در شهر بندرعباس به تعداد ۱۸۰ نفر درسال ۱۳۹۹ می باشد. که ۱۱۸ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. از پرسشنامه تئوری محدودیت گلدارت (۲۰۱۹)، پرسشنامه موقعیت رقابتی ابراهیمی (۱۳۹۵) و پرسشنامه هوش استراتژیک مکوبی (۲۰۱۸) استفاده شد. اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS۲۳ و Amos۲۲ تجزیه و تحلیل گردید. نتایج نشان داد بین بکارگیری تئوری محدودیت و بهبود موقعیت رقابتی باشگاه های ورزشی وهوش استراتژیک رابطه مستقیم و معناداری وجود دارد.

کلیدواژه ها:

تئوری محدودیت ، موقعیت رقابتی ، هوش استراتژیک ، باشگاه های ورزشی