بررسی اعتبار شهادت زنان در اثبات دعاوی در فقه و حقوق ایران

در گذشته دور، موضوع شهادت با اهمیت تلقی میشده و شاید این اولین طریقه اثبات دعوی بوده است. در خصوص شهادت زنان، شریعت یهود گواهی زنان را مطلقا نپذیرفته است و در ایران باستان هم شهادت زنان بستگی به وضع دعوی داشت و تا قبل از قرن شانزدهم میلادی در اکثر کشورهای اروپایی پذیرفته نبود و دادگاه ها در مواردی شهادت آنها را اماره تلقی میکردند ولی رفته رفته شهادت آنها مورد قبول واقع شد تا این که در قرن نوزدهم تفاوت میان زن و مرد در شهادت دادن از نظر جنسیت از بین رفت و عدم تفاوت آنها صریحادر قوانینشان قید گردید اما در قوانین ایران یکی از مسائل مطروحه در بحث شهادت، نقش جنسیت در اعتبار شهادت است؛ یعنی آیا زن یا مرد بودن تاثیری در شهادت دارد یا خیر؟ در مقررات نظام جمهوری اسلامی ایران تفاوتهایی در اعتبار شهادت زن نسبت به شهادت مرد وجود دارد که البته حقوق ایران از مبانی فقهی و اسلامی گرفته شده و دلایل این تفاوتها به همین جهت میباشد و نابرابری شهادت زن و مرد حکمتهایی دارد که در این مقاله این موضوع را بررسی می کنیم.

کلیدواژه ها:

اعتبار شهادت زنان ، اثبات دعاوی ، تساوی حقوق ، بررسی شهادت زنان در فقه ، بررسی شهادت زنان در قانون