سیدمصطفی جعفری - دانشجوی دوره دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه ایلام

یکی ازعناصرساختاری درپیرنگ داستان »تعلیق« است؛ به این معنا که افزایش هیجان درخواننده توام با شک و تردید و عدم اطمینان است که خواننده را مشتاق دنبال کردن داستان می نماید و او را مجبورمی کند با توجه به حدس وگمان درست یا نادرست خود داستان را به پایان برساند به همین خاطر ابهام، پیچیدگی، کشمکش ها و...که سبب حساسیت خواننده نسبت به قسمت های مختلف داستان می شوند همگی در قلمرو تعلیق قرارمی گیرند و همین موضوع نه تنها مانع بی حوصلگی خواننده می شود بلکه تحرک و پویایی داستان را افزایش می دهد ودرراستای انتظارخواننده گام برمی دارد. یکی ازداستان هایی که با ماجراهای متنوع خود وایجاد هیجان در خواننده ازعنصر تعلیق استفاده کرده، منظومه عاشقانه »ورقه وگلشاه« است.شخصیت های این منظومه عاشقانه با کشمکش های درونی، توصیف جزئیات، گفت و گوها، تداعی های لفظی و معنوی یا همان شیوه»داستان درداستان«، همگی حاصل استفاده ازعنصرتعلیق می باشند تا اشتیاق خواننده برای ادامه روند داستان فزونی یابد. این پژوهش نشان می دهد؛ شاعر با کمک گرفتن ازعوامل موثردرتعلیق، توانسته سبب افزایش انتظار و ایجاد هیجان درجهت طولانی ترکردن پایان داستان و جذابیت بیشترآن شود.

داستان، تعلیق، انتظار، هیجان