ارزیابی تغییرات زمانی و مکانی آب زیرزمینی جهت استفاده در کشاورزی تحت تاثیر کاهش آب سطحی در دشت میاندوآب

در سال های اخیر برای تثبت روند کاهشی سطح آب دریاچه ارومیه ، سیاست کاهش %۴۰ آب سطحی توسط ستاد احیا دریاچه ارومیه در دست اقدام است . برای ارزیابی اثر این سیاست ، ارزیابی کیفیت آب در دشت زرینه میاندواب مورد ارزیابی قرار گرفت. در این پژوهش با استفاده از تحلیل های زمین آماری ، خصوصیات شیمیایی آب های زیر زمینی دشت میاندوآب برای مصارف در بخش کشاورزی بررسی قرار گرفته است. به این منظور ۳۱ منبع آب زیر زمینی از مناطق مختلف دشت از سال ۱۳۸۱ تا ۱۳۹۹ بررسی شده و از لحاظ هدایت الکتریکی آب EC و نسبت جذب سدیم ( SAR ) مورد تحلیل قرار گرفته است. با کمک نرم افزار Arc GIS داده های مورد نظر رو درون یابی به روش های کریجینگ ، توابع پایه ای شعاعی و عکس فاصله صورت گرفت. نتایج حاصل از درون یابی کریجینگ با مقایسه با روش های دیگر خطای کمتری داشته و نسبت به بقیه روش ها برتری دارد لذا درون یابی با این روش صورت گرفته است. در مراحل بعدی با استفاده از طبقه بندی ویلکاکس و طبقه بندی سازمان جهانی بهداشت نقشه ی دشت میاندوآب پهنه بندی کیفی گردید. آزمون روند داده ها کیفی نشان داد که آبهای مناسب آبخوان در معنی داری %۱ در حال بدتر شدن و مساحت مناطقی که دارای آبهای نا مناسب هستند در سطح %۱ معنی داری در حال افزایش است ولی این روند از قدیم شروع شده و متاثر از سیاست های فعلی انقباضی در آبهای سطحی نبوده است. همچنین آزمون پیرسون نشان داد بین کیفیت و بارش دشت ارتباط آماری معنی داری وجود ندارد.

کلیدواژه ها:

GIS ، آب سطحی ، آبخوان ، آب زیرزمینی ، سیاست ، کاهش حقآبه