تعیین عرض مناسب پایه ها در اعماق مختلف با استفاده از مدل سازی عددی در سه بعد (مطالعه موردی بخش اتاق و پایه معدن زغال سنگ پروده طبس)

روش اتاق و پایه یکی از قدیمی ترین روش های استخراج معادن زیرزمینی می باشد که برای استخراج لایه های تقریبا افقی و یا با شیب کم که ضخامتی بین ۲ تا ۴/۵ متر داشته باشد. مناسب است. این روش معمولا برای استخراج زغال سنگ تا عمق ۳۰۰متری از سطح زمین مورد استفاده قرار می گیرد. هدف اصلی در این تحقیق بهینه سازی عرض پایه های بخش اتاق پایه (مرکزی) معدن زغال سنگ پرورده طبس با توجه به یک فاکتور ایمنی مناسب در اعماق مختلف می باشد. به دلیل شیب دار بود لایه زغال (۸ تا ۱۲ درجه) وگستردگی طولی لایه اعماقی که مورد بررسی قرار گرفته است. به ترتیب ۸۰، ۱۲۰ و ۱۶۰ و ۲۰۰ می باشد. ابزار مورد استفاده در این تحقیق مدل سازی عددی با روش تفاضل محدود در محیط نرم افزار FLAC۳D است.در نهایت رابطه ای برای ضریب ایمنی در مقابل نسبت عرض به ارتفاع پایه ارائه شد که نهایتا عرض بهینه پایه ها در عمق های ۸۰، ۱۲۰، ۱۶۰ و ۲۰۰ به ترتیب ۱۲ متر، ۱۴ متر، ۱۵متر، و ۱۶ متر به دست آمد.

کلیدواژه ها:

اتاق و پایه ، مدل سازی عددی ، عرض پایه ، فاکتور ایمنی ، بهینه سازی