بررسی ماهیت حقوقی قراردادهای حق امتیاز کاربر نهایی
- سال انتشار: 1400
- محل انتشار: پنجمین کنفرانس بین المللی پژوهشهای دینی، علوم اسلامی، فقه و حقوق در ایران و جهان اسلام
- کد COI اختصاصی: RICCONF05_037
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 680
نویسندگان
عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد هشتگرد
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد حقوق خصوصی
چکیده
سرعت مبادلات الکترونیکی به شکل گیری نوع جدیدی از قراردادهای نرم افزاری موسوم به قراردادهای مجوز بهره برداری کاربر نهایی یا قراردادهای حق امتیاز کاربر نهایی انجامیده است . قراردادهای مجوزهای بهره برداری کاربران نهایی با قراردادهای شرینک رپ و کلیک رپ شروع شد و قرارداد بروزرپ آخرین نوع توسعه یافته آن ها محسوب می شود . قراردادهای شرینک رپ معمولا با بازکردن پوشش پلاستیکی پکیج نرم افزاری یا با استفاده از محصول شکل می گیرد . قراردادهای کلیک رپ با کلیک کردن بر کلمه "می پذیرم" منعقد می شود . قراردادهای بروزرپ با بازدید از یک وب سایت شکل می گیرد و شرایط استفاده از آن وب سایت را تعیین می کند . ضمنا هر سه عنوان از یک خانواده اند و از نظر محتوا یکسان می باشند و تنها تفاوت آنها از نظر نحوه انعقاد و میزان اعتبار آنها می باشد. چالش مهم حقوقی که در این قراردادها وجود دارد یک طرفه بودن آن هاست که یا پذیرفته می شوند یا به کلی رد می شوند . در قراردادهای بروزرپ ، برای قبول قرارداد ، حتی ملزم به انجام عملی تصدیق آمیز برای اظهار رضایت نمی باشید . اعتبار این قراردادها و شروط مندرج در آن که ممکن است با حقوق مصرف کننده در تضاد باشد ، همواره محل بحث و تبادل نظر است ، به دلایل مشابه تردیدهای جدی در اعتبار این قراردادها وجود دارد . برای گسترش تجارت الکترونیک و رونق بازار انبوه محصولات نرم افزاری باید تعادل را میان گسترش این بازار و منفعت مصرف کنندگان ایجاد کنیمکلیدواژه ها
قرارداد حق امتیاز ، قراردادهای یک طرفه ، کاربر نهایی ، مجوز بهره برداریمقالات مرتبط جدید
- قاچاق سوخت به عنوان تهدیدی برای امنیت ملی و اقتصادی: تحلیل جامع حقوق کیفری
- بررسی راهکارهای پیشگیری وضعی از قاچاق مواد سوختی با تاکید بر نظریه های جرم شناسی
- بررسی تطبیقی آیه «اوفوا بالعقود» در قانون مدنی ایران
- امکان سنجی تساوی دیه زن با مرد از منظر فقه و حقوق اسلام
- تحلیل تطبیقی اصول بنیادین قراردادها در نظام حقوقی ایران و فرانسه
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.