مطالعه تطبیقی دلبستگی به مکان در دو گذر در بافت تاریخی و بافت جدید روستا (نمونه موردی: روستای یاسه چای)

انسان برای شناخت خود و به دست آوردن هویتش شروع به تلاش می کند. وی با دیدن خود و صفات خود درمحیط پیرامون، آن را به خود نزدیک و پارهای از وجود خود را احساس می کند. حال اگر محیط، انسان رامخاطب قرار دهد و با او در تعاملی دوسویه قرار گیرد، رابطه ای میان فرد با محیط برقرار می شود که اگر اینرابطه عاطفی باشد، سب ب ایجاد دلبستگی به مکان می شود. میزان ای ن دلبستگی می تواند با توجه به ویژگی هایفرد و محیط دارای سطوح مختلفی باشد. این در حالی است که پیوندهای فرد- مکان به دلیل جهانی سازی و استفاده از سبک های بین المللی، شکننده تر شده است. با تفحص در حیطه این پژوهش و موضوعات مشابهمی توان زمینه ارتقا و بهبود شرایط زیستی و سکونتی و همچنین بستر لازم در راستای توسعه پایدار را فراهمآورد. دراین پژوهش، پس از شناسایی شاخصه های موثر در سنجش میزان دلبستگی به مکان، به تنظیمپرسشنامه ای در مقیاس روان سنجی لیکرت، برای سنجش و مقایسه میزان دلبستگی به مکان در دو گذر از اینروستا پرداخته شده است. دراین پژوهش تلاش شده شاخصه های موثر بر میزان دلبستگی به مکان در یکمحدوده تاریخی، به عنوان مکانی که در ظاهر دارای و یژگی های موثر بر دلبستگی است با محدوده ای که ظاهراهیچ نشانه ای از دلبستگی در آن موجود نیست مقایسه شود. به دنبال تنظیم پرسشنامه، از طریق ضریب آلفایکرونباخ میزان پایایی آن بررسی شده و سپس با استفاده ضریب همبستگی پیرسون، میزان معناداری رابطه میانمتغیرهای مورد سوال در پرسشنامه در هر یک محدوده های مورد مطالعه مورد سنجش قرار گرفت؛ در ادامه، ازطریق جدول t در نرم افزار SPSS ، به ارزیابی شاخص های بدست آمده در چارچوب نظری در دو نقطه موردمطالعه پرداخته شد. نتایج به دست آمده نشان می دهد زمینه های مختلفی در ارزیابی میزان دلبستگی به مکاناثرگذار هستند و میزان آنها در هر یک از مکان ها متفاوت است؛ همچنین مشخص شد دلبستگی به مکان درمحدوده تاریخی در تمامی زمینه ها بالاتر نیست و شاخصی مانند میزان رضایتمندی از زیرمجموعه وابستگی بهمکان در محدوده بافت جدید نسبت به بافت تاریخی بیشتر است.

کلیدواژه ها:

دلبستگی به مکان ، وابستگی به مکان ، معنای مکان