ارائه و برازش مدل تلفیقی جانع و جزئی مدیریت استراتژیک منابع انسانی به منظور بهبود بحرانهای زیست محیطی سازمانی(با تاکید بر تسهیم دانش)

بسیاری از محققین بر این باورند که بسیاری از بحرانهای زیست محیطی ناشی از عملکرد سازمانهامیباشند، لذا در قضاوت در مورد سازمانها، نباید تنها به موفقیتهای اقتصادی آنها توجه کرد، بلکه باید در قالب مسئولیتپذیری اجتماعی سازمانها، معیارهای غیر اقتصادی همچون مسائل مربوط به حفظ محیط زیست را در نظر گرفت. هدف از نگارش این مقاله ارائه و برازش دو مدل تلفیقی جامع و جزئی مدیریت استراتژیک منابع انسانی به منظور بهبود بحرانهای زیست محیطی سازمانی با تاکید بر تسهیم دانش میباشد. در اجرای تحقیق از استراتژی پیمایشی– تحلیلی و نمونهگیری تصادفی استفاده شده است. همچنین کارکنان کارخانه شیشه همدان به عنوان جامعهی آماری در نظر گرفته شدهاند. از رویکرد حداقل مربعات جزیی توسط نرم افزار پیالاس و رویه هالاند در بررسی برازندگی و فرضیات بهره برده شده است. نتایج حاصل از بررسیها به ارائه دو مدل منجر شده است. این دو مدل نگرشی کلی و جزئی به وظایف سازمان داشته و دیدی جامع را به مسائل حفظ محیط زیست توسط سازمانها بر مبنای مدیریت استراتژیک منابع انسانی ارائه میدهد. نتایج حاصل میتواند مورد استفاده سازمان محیط زیست، مدیران منابع انسانی و برنامهریزان استراتژیک تمامی سازمانها و کلیه افراد و سازمان- های دیگر در امر سیاستگذاری و حفظ محیط زیست قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

وظایف استراتژیک منابع انسانی ، تسهیم دانش ، رویکرد ، حفظ محیط زیست ، مسئولیت اجتماعی