ارتباط بین پروتئین های شوک حرارتی و از دست رفتن آبستنی در گاوهای شیری هلشتاین

هدف از پژوهش حاضر بررسی ارتباط بین بیان نسبی ژن های پروتئین های شوک حرارتی(HSPs) و مرگ ومیر رویانی و از دست رفتن آبستنی در گاوهای شیری هلشتاین طی فصل تابستان بود. برای انجام این پژوهش ۳۲ راس گاو هلشتاین(با تولید بیشتر از ۳۰ کیلوگرم در روز و نوبت زایش ۷/۱±۳/۳) انتخاب شدند. تمام گاوها با استفاده از پروتکل همزمانی فحلی G۷G تلقیح شدند. در روز ۱۶ پس از تلقیح از تمام گاوها خونگیری و بیان ژن ISG۱۵ اندازه گیری شد. بر مبنای نتایج ISG۱۵ گاوهایی که مرگ و میر رویانی در آن ها اتفاق افتاده شناسایی شدند(۱۴ راس). سپس با استفاده از دستگاه Real-Time PCR بیان نسبی ژن های مرتبط با پروتئین های شوک حرارتی(HSP۲۷، HSP۴۰، HSP۶۰، HSP۷۰ و HSP۹۰) بین گاوهای سالم و گاوهای دارای مرگ و میر اولیه رویانی مورد بررسی قرار گرفتند. از ژن بتا اکتین به عنوان ژن استاندارد در این پژوهش استفاده شد. مقایسه بین دو گروه با استفاده از آزمون t انجام شد. نتایج نشان داد بیان نسبی ژن ISG۱۵ در گاوهای آبستن به طور معنی داری بیشتر از گاوهای دارای مرگ و میر اولیه رویانی بود(۶/۶ برابر). در بین پروتئین های شوک حرارتی بیان نسبی ژن های HSP۲۷ وHSP۶۰ تفاوتی بین گاوهای آبستن و گاوهای دارای مرگ و میر اولیه رویانی نداشت(۰۵/۰