بررسی اثر مواد ضد تعرق، کیتوزان و الکل ستیل بر گیاه رزماری تحت تنش خشکی

با توجه به اینکه تنش خشکی یکی از نامطلوب ترین عوامل تولید محصول پایدار به حساب می آید و مواد ضد تعرق می توانند نیاز آبی گیاهان را کاهش دهند این تحقیق با هدف بررسی تاثیر مواد ضد تعرق کیتوزان و الکل ستیل بر گیاه دارویی رزماری ( Rosmarinus (officinalis تحت شرایط تنش خشکی صورت گرفته است. تحقیق حاضر در شرایط گلخانه به صورت طرح بلوکهای کامل تصادفی در قالب چهار تکرار انجام شد. تیمارهای آزمایشی، کیتوزان ( ۰,۳ و ۰,۶ گرم در لیتر) و الکل ستیل ( ۰,۵ و ۱ گرم در لیتر) ، تحت رژیم های مختلف آبیاری ( ۱۰۰٪ FC و ۶۰٪ FC و ۳۰٪ ( FC بودند، محلولپاشی در فواصل دو هفته یکبار صورت پذیرفته است. در پایان سه ماه، صفات مورفولوژیکی مختلف شامل: ارتفاع گیاه، تعداد شاخه ها، تعداد برگها، طول ، عرض برگ ، وزن تر و خشک اندام هوایی و ریشه و بازده اسانس اندام هوایی اندازه گیری شد. نتایج نشان داد گیاه رزماری تا ظرفیت زراعی ۳۰ درصد می تواند به خوبی تنش خشکی را تحمل کند و در ظرفیت زراعی ۶۰ درصد، تیمار کیتوزان ۰/۶ گرم در لیتر باعث افزایش تعداد برگ گردیده است همچنین تیمار کیتوزان ۰/۳ گرم در لیتر نیز باعث افزایش وزن تر و خشک ریشه شده است. در محلول پاشی با الکل ستیل طول و عرض برگ افزایش یافته است اما تعداد برگ کاهش داشته بطوری که وزن تر و خشک اندام هوایی با شاهد تغییر محسوسی نداشته است . بطور کلی تیمار کیتوزان اثر مثبت و معنی داری بر گیاه رزماری دارد .

کلیدواژه ها:

مواد ضد تعرق ، گیاهان دارویی ، تنش خشکی ، کیتوزان ، الکل ستیل