ارزیابی تاثیر پوشش گیاهی- جنگلی در تاب آوری اجتماعی

رشد شهرنشینی و در نتیجه آن افزایش جمعیت و قرارگیری در فضای مدرن سبب دوری محل زندگی افراد از طبیعت شده است. قرار گرفتن در پارکها و فضاهای سبز سبب بهبود کیفیت زندگی و آرامش بخشی روانی میشود. از این رو در این مقاله که بر اساس روش توصیفی- تحلیلی تهیه گشته سعی بر آن شده است تاثیراتی که وجود پوشش گیاهی در رفتار افراد جامعه میگذارد را مورد ارزیابی قرار دهد. نتایج بررسیها نشان میدهد افرادی که مدت زمان زیادی را در محیط طبیعی و فضای سبز سپری میکنند کمتر دچار اف سردگی و سایر اختلالات روانی می شوند و از شادکامی بیشتر و پرخا شگری کمتری برخوردار هستند. افزایش میزان وسعت پوشش گیاهی در شهرها آستانه تحمل و تاب آوری اجتماعی افراد را در مقابل مشکلات و سختیهای روزمره زندگی بالا میبرد و بر سلامت و امنیت روانی شهروندان تاثیر مثبت میگذارد و موجب ارتقای روحی روانی شهروندان میشود. لذا برای گریز از گسترش آثار نامطلوب روحی و روانی و افزایش تابآوری اجتماعی افراد باید به نقش فضای سبز نگاه ویژه داشت.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، تاثیرات روحی - روانی ، تاب آوری اجتماعی