شعبان نجف پور - استاد یار و عضو هیئت علمی پژوهشکده اکولوژی دریای خزر – مازندران ،ساری

آببندانهای استان مازندران یکی از منابع مهم وکلیدی تامین پروتئین در زمینه پرورش ماهیان گرم آبی گوشتی و مولدجهت تکثیر و پرورش آن در سطح کشور محسوب میگردند. در اینجا به بررسی و تعیین مقدار باقی مانده سموم ارگانو کلره در چرخه اکوسیسم های آبهای داخلی، تالابها و آببندانها که حاصل از پساب و نشتاب مزارع برنج حاشیه آنها می باشند با هدف تعیین برخی از شاخص های آلودگی سموم ارگانو کلره نظیر DDE و Kelthane ، β -BHC در چهار آببندان شهرستان های قائمشهر و ساری بمدت دو فصل بهار وزمستان صورت پذیرفته خواهیم پرداخت نمونه ها در محدوده 500 متری در دو طرف ایستگاه با استفاده از روش US-EPA, 508 Methods و بصورت ترکیبی نمونه آب شیرین جمع آوری و سپس مراحل جدا سازی فاز آلی از فاز مایع (یک لیتر)، تغلیظ و قرائت آن بوسیله دستگاه گازکروماتوگرافGC) با دتکتور ECD صورت پذیرفت که نتایج حاصله از آزمایشات بدین بشرح است: حداکثر مقدار سم کلرهβ -BHC که مشاهده گردید درحد 14/8 میکروگرم درلیتر(بهار – آببندان زرینکلا) ولی حداقل مقدار آن درحد4/1 میکروگرم درلیتر (تابستان- آببندان پهناب شاهرضا) بوده است. حداکثر مقدار سم کلرهKelthane که مشاهده گردید درحد29/8 میکروگرم در لیتر(بهار – آببندان زرینکلا) ولی حداقل مقدار آن درحد 7/6 میکروگرم در لیتر (تابستان – آببندان سید محله شمالی) بوده است حداکثر مقدار سم کلره DDE که مشاهده گردید درحد12/6 میکروگرم در لیتر(بهار – آببندان زرینکلا) ولی حداقل مقدار آن درحد 3/1 میکروگرم در لیتر (تابستان – آببندان سید محله شمالی) بوده است نتیجه اینکه با توجه به داده های بدست آمده حداکثر مقدار باقی مانده سموم یاد شده فصل بهار و در فصل کشاورزی در آببندان زرینکلا درمقایسه با فصل تابستان دیگر آببندانها بیشتر بوده است

آببندانهای استان وDDE Kelthane , β-B HC