تعیین تناسب مرتع برای زنبورداری (مطالعه موردی مرتع لار آبسر مازندران)

استفاده از مراتع تنها به تولید علوفه و چرای دام محدود نمیشود و زنبورداری در مرتع نیز یکی از استفاده هایی است که در سالیان اخیر جایگاه ویژه ای یافته است. هدف از این پژوهش تدوین یک دستورالعمل جامع و تعیین تناسب مرتع لار آبسر مازندران برای زنبورداری است تا با پتانسیل سنجی مرتع برای زنبورداری، معیشت مرتعدار ارتقا یابد. در دستورالعمل تدوینشده معیارهای اقلیم (درجه حرارت، رطوبت نسبی و سرعت باد غالب)، توپوگرافی (شیب)، فیزیکی (فاصله از منابع آب، فاصله از جاده و مسیر دسترسی، بهداشت منطقه زنبورستان، آلودگیهای صوتی و بوهای نامطلوب، دور بودن از نقاط مسکونی و فاصله از زنبورستانهای دیگر) پوشش گیاهی (ترکیب گیاهان شهدزا و گردهزا، جذابیت گیاهان و طول دوره گلدهی) مدنظر قرار گرفت. نتایج نشان داد مرتع لار آبسر دارای ۷ تیپ گیاهی و ۷۶ گونه گیاهی است و شایستگی لازم را برای زنبورداری دارد. این امر میتواند در مدیریت و برنامه ریزی ها گنجانده شود.

کلیدواژه ها:

پوشش گیاهی ، توپوگرافی ، دستورالعمل