علی اصغر سعیدی - پژوهشکده اکولوژی دریای خزر – دپارتمان بیماریهای آبزیان و اکولوژی –
فرشیده حبیبی
محمدوحید فارابی
شهریار بهروزی

تالابها مناطق پست باتلاقی، مردابی، آبگیرهای طبیعی یا مصنوعی، دائمی یا موقت دارای آب ساکن یا جاری شیرین، لب شور، واز جمله مناطق دارای آبهای دریایی که عمق آنها در حالت جزر کامل 6 متر بیشتر نباشد اطلاق می گردد. این نوع محیطهای آبی به جهت دارا بودن گیاهان آبزی متنوع و فون جانوری بسیار متفاوت (بنتوزها، انگلها، ماهیها و پرندگان آبزی و ......) از اهمیت ویژه ای برخوردار هستند به همین جهت شناخت فون انگلی ماهیان بومی تالابها امری ضروری به نظر رسید در این راستا در یک بررسی یک ماهه طی 4 تلاش با استقرار دامهای گوشگیر و صید به روش انتظاری تعداد 90 عدد ماهی به تفکیک 30 عدد اردک ماهی با میانگین وزن 49/82±258/66 گرم 30 عدد لای ماهی با میانگین وزن 8/5±83/5 گرم و 30 عدد ماهی کاراس با میانگین وزن 9/04±73/5 گرم به صورت زنده جمع آوری و مورد بررسیهای ریز بینی قرار گرفت. در این بررسی برخی انگلهای برگی شکل دیژن و منوژن به ترتیب در روده و برانش، آکانتوسفالها و نماتوده ا در روده، تک یاخته ها در پوست و برانش و متاسرکر انگل دیپلوستوموم در عدسی چشم شناسایی شدند. در این بررسی تمامی انگلهای اشاره شده در اردک ماهی مشاهده گردید، اما در دو گونه ماهی دیگر فقط در روده انگل نماتود دیده شد.

تالاب-ماهی- انگل