بررسی ادراک پیرامونی و تجربه وجودی از حضور فیزیکی انسان در محیط و اتمسفر معماری

ادراک فرایند ذهنی است که طی آن تجارب حسی معنادار می شوند و از این طریق روابط امور و معانی اشیاء را درمی یابند،نسبت به محیط احساس تعلق پیدا می کنند و درنتیجه محیط نزد افراد دارای ارزش میشود. این رابطه ممکن است اثری عکسنیز داشته باشد و موجب گریز فرد از محیط گردد. در هر جامعه ای گروه های مختلف افراد وجود دارند که متناسب با نیاز خودخواستار فضای خاص میباشند. انسان در برخورد با محیط های گوناگون رفتار خویش را تنظیم می کند و برحسب ادراک بهوجود آمده ارتباطات انسانی در محیط شکل می گیرد و یا توسعه پیدا میکند. بسیاری از معماران و شهر سازان تنها جنبهزیبایی شناسی محیط را در نظر می گیرند درصورتیکه ادراک فضا و احساس هویت فضایی فقط یک موضوع بصری نیست. دراین تحقیق عوامل موثر بر ادراک انسان از محیط پیرامونی، نظریه های متعدد ادراک، قابلیت های محیط و فضای پیرامونی وعوامل پدیدارشناسی بررسی و در کنار آن راهبردهایی برای طراحی مناسب ارائه گشته است.

کلیدواژه ها:

ادراک پیرامونی ، روانشناسی محیط ، نظام های ادراکی