انسان کامل در مسیحیت

باور به این که یک انسان ممکن است بدون گناه زیست کند و نمونه کامل انسانیت در جهان باشد. از جمله مباحثی استکه در همه ادیان مورد برسی واقع شده است. ظرفیت انسان در کمال پذیری امری است که بیانگر وجود اشتراک و افتراقادیان و مکاتب گوناگون می باشد. بنابراین زندگی بدون گناه، رسیدن به کمال اخلاقی بوده و این نظریه ای است که درهمه ادیان توحیدی وجود دارد. از میان مخلوقات خداوند انسان از همه عظیم تر و شگفت تر می باشد. چنان که خداوند درکتاب پیدایش چنین فرموده، انسان را به شباهت خود آفریده است. بنا بر آیات کتاب مقدس و اقوال متالهان مسیحی،مشخص می شود که عیسی مسیح همان پسر انسان و انسان کامل می باشد. همانی که با ایمان، تحسین، اشتیاق، تکریم وستایش او می توان به آرامش الهی دست یافت. مسیح همچون خورشید که مرکز دنیای بدون روح و منبع گرمایی تمامموجودات است، با متجسد شدن در کالبد انسانی به صورت مرکز کون و مکان هستی درآمده است، تا رنج و مصائب بسیاریرا به دوش کشد و از این طریق آفرینش را که به واسطه گناه انسان ویران شده، دوباره احیا کند.

کلیدواژه ها:

انسان کامل ، پسر انسان ، عسیی مسیح ، فیض الهی