اثر تنش خشکی و غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد اسانس رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)
عنوان مقاله: اثر تنش خشکی و غلظت های مختلف اسید سالیسیلیک بر عملکرد، اجزای عملکرد و درصد اسانس رازیانه (Foeniculum vulgare Mill.)
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-13-1_006
منتشر شده در در سال 1400
شناسه ملی مقاله: JR_AGRY-13-1_006
منتشر شده در در سال 1400
مشخصات نویسندگان مقاله:
اردلان قیلاوی زاده - گروه کشاورزی زراعت گرایش اکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران.
اسماعیل حدیدی ماسوله - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان
حمیدرضا ذاکرین - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران
سید علیرضا ولدآبادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران
خلاصه مقاله:
اردلان قیلاوی زاده - گروه کشاورزی زراعت گرایش اکولوژی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران.
اسماعیل حدیدی ماسوله - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان
حمیدرضا ذاکرین - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران
سید علیرضا ولدآبادی - دانشگاه آزاد اسلامی واحد تاکستان، ایران
رازیانه (Foeniculum vulgare L.) گیاهی است چندساله که از مهم ترین و پرمصرفترین گیاهان دارویی به شمار میآید و عمدتا به منظور استفاده از اسانس حاصل از آن در صنایع مختلف دارویی، غذایی، آرایشی و بهداشتی مورد کشت قرار میگیرد. این تحقیق با هدف بررسی اثرات غلظت های مختلف اسید سالسیلیک بر خصوصیات کمی و کیفی رازیانه تحت شرایط تنش خشکی انجام گردید. آزمایش بهصورت اسپیلت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال زراعی ۹۶-۱۳۹۵ در شهرستان رزن به اجرا در آمد. فاکتور اصلی شامل پنج سطح رژیم آبیاری (آبیاری کامل، حذف آبیاری در مرحله ساقهدهی، حذف آبیاری در مرحله غنچهدهی، حذف آبیاری در مرحله گل دهی و حذف آبیاری در مرحله شروع پر شدن دانه) و فاکتور فرعی شامل چهار غلظت مختلف اسید سالیسیلیک (آب خالص، سه، شش و هشت میلیمولار) بود. در تیمار رژیم آبیاری، پس از حذف آبیاری در هر یک از تیمارهای خشکی، مجددا آبیاری (بعد از ۲۰ روز) تا انتهای دوره رشد انجام شد. نتایج نشان داد که دو تیمار عدم کاربرد اسید سالیسیلیک در شرایط حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه و کاربرد شش میلیمولار اسید سالیسیلیک در شرایط حذف آبیاری در مرحله گل دهی، به ترتیب با ۳/۲۱ و ۳/۲۰ عدد شاخه فرعی در بوته، بیشترین انشعابات فرعی در بوته را به خود اختصاص دادند. تیمار کاربرد هشت میلیمولار اسید سالیسیلیک در شرایط حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه بیشترین تعداد چتر در بوته و وزن هزار دانه را از خود نشان داد. بیشترین تعداد چترک در چتر متعلق به تیمارهای کاربرد شش و هشت میلیمولار اسید سالیسیلیک در شرایط حذف آبیاری در مرحله پر شدن دانه بود. کمترین مقادیر دانه در چترک در سطوح مختلف اسید سالیسیلیک در شرایط حذف آبیاری در مرحله گل دهی ملاحظه گردید. نتایج نشان داد که تیمارهای کاربرد صفر و سه میلیمولار اسید سالیسیلیک در شرایط آبیاری کامل با تولید بیش از ۸۰۰ کیلوگرم در هکتار، بیشترین عملکرد دانه را به خود اختصاص دادند.
کلمات کلیدی: خصوصیات کمی و کیفی, رژیم آبیاری, محلول پاشی
صفحه اختصاصی مقاله و دریافت فایل کامل: https://civilica.com/doc/1248210/