بررسی روابط والد فرزندی با هویت دینی در دانشجویان : نقش تعدیل کننده جنسیت

هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه والد فرزندی با هویت­ دینی در دانشجویان با نقش تعدیل کننده جنسیت انجام شد. روش: طرح پژوهش توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه­آماری پژوهش شامل تمام دانشجویان دانشگاه­های تهران (۶۸۸۰۰ دانشجو) در سال ۹۸-۱۳۹۷ بود که با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چندمرحله ای ۴۰۰ نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در پژوهش حاضر پرسشنامه هویت دینی سلگی، دلاور و برجعلی(۱۳۹۴)، پرسشنامه روابط والد فرزندی Fine, Moreland & Schwebel(۱۹۸۳) بود. جهت تحلیل داده­ها از روش رگرسیون سلسله مراتبی و آزمونZ استفاده شد. تحلیل داده­ها با استفاده از نرم افزار  SPSS-۲۵انجام شد. یافته­ها: نتایج نشان داد که میانگین نمرات زنان در روابط با پدر و روابط با مادر بالاتر از مردان بوده و بین هویت­ دینی با روابط با پدر و روابط با مادر همبستگی معناداری وجود دارد. متغیرهای پیش بین همراه با اثر تعاملی جنسیت با روابط والدفرزندی ۱۲ درصد واریانس هویت دینی را تبیین می­کنند. در روابط والد فرزندی با هویت­ دینی­، جنسیت مرد نقش تعدیل کننده بیشتری داشته است. نتیجه­گیری: بنابراین به نظر می­رسد جنسیت می­تواند رابطه روابط والدفرزندی با هویت دینی را تحت تاثیر قرار دهد.  .

کلیدواژه ها:

parent-child relationship ، religious identity ، gender & student ، روابط والد فرزندی ، هویت دینی ، دانشجویان ، جنسیت